-
1 dichten
dichten, pangere (als Dichter verfertigen, z.B. versus, carmen, poëma: u. aliquid Sophocleum). – condere. componere. contexere (zusammensetzen, -weben, z.B. carmen, poëma). – scribere (schreiben, z.B. victori laudem, ein Loblied auf den S.). – facere (machen, z.B. versus pro alqo). – fundere (leicht und in großer Menge dem Munde entströmen lassen, z.B. versus hexametros ex tempore) – Dichten, das, pangendi facultas (Geschick im Versbau). – fein ganzes D. und Trach ten auf etwas richten, totum animum atque [589] curam ponere in alqa re; ad alqd omni ferri cogitatione; totum et mente et animo in alqd insistere: alles D. und Trachten jmds. ist auf etw. gerichtet facta, dicta, consilia alcis versantur in alqa re. – Dichter, poëta (ποιητής), rein latein. carminum auctor, scriptor, conditor (Ggstz. orator, Redner, Prosaiker). – vates (der von Gott begeisterte Sänger). – ein schlechter D., poëta malus. – der D. der Ilias, Iliadis auctor, scriptor, conditor. – wie der D. sagt, ut ait poëta (wenn die eigenen Worte des Dichters angeführt werden); ut poëtice loquar (um nach Art der Dichter zu reden, wenn man nur dichterische Ausdrücke gebraucht). – Dichterader, vena. – Dichteranlage, ingenium poëticum. – virtus poëtica (Dichtertalent). – große D., vena dives. – Dichterart, poëtarum mos. – Dichterfreiheit, a) abstr.: libertas poëtica (im guten Sinne). – licentia poëtica (mehr im üblen Sinne). – b) konkr. = ein dichterischer Ausdruck, s. dichterisch. – Dichterfürst, poëtarum princeps. – Dichtergabe, poëtica quaedam facultas – Dichtergeist, spiritus poëticus od. divinus; ingenium poëticum. – Dichterin, poëtria (ποιήτρια). – vates (als von Gott begeisterte Sängerin).
-
2 Dichtkunst
Dichtkunst, ars poëtica od. bl. poëtice (ποιη-τική, sc. τέχνη) od. poësis (ποίησις). – carminum studium (als Beschäftigung mit Gedichten [590]). – poëtica quaedam facultas (Dichtergabe, Gabe des Dichters). – carmina et versus (Gedichte u. Verse). – sich mit der D. beschäftigen, poëticen attingere: keine Neigung zur D. haben, alienum esse a poëtice.
См. также в других словарях:
VENUS — I. VENUS ab antiquis amorum, gratiarum, pulchritudinis, deliciarum, voluptatumque omnium habita est Dea: ita dicta a veniendo, quod ad omnes res veniat, ut auctore est Cicer. l. 3. de Nat. Deor. c. 24. Hanc Poetae, ex spumâ maris et Caeli… … Hofmann J. Lexicon universale